-
1 y
I1 complément d'objet indirect bunu, buna, bunda, bundan◊J'y pense souvent. — Onu çok düşünüyorum.
◊Je n'y comprends rien. — Bundan hiçbir şey anlamıyorum.
2 ça y est !a oldu !b bitti3 y être pour qqch sorumlu olmakIIburada ['buɾada]◊Elle y a vécu dix ans. — Burada on yıl yaşadı.
◊
См. также в других словарях:
bela aramak — kavga çıkarmak için fırsat kollamak Geceleyin belanı arama, haydi nerden geldinse bas git oraya. E. İ. Benice … Çağatay Osmanlı Sözlük
